Baelen 3: De stad Eupen

Eupen is een stad in het oosten van de Belgische provincie Luik. Vandaag is zij de hoofdstad van de Duitse gemeenschap.

Eupen behoorde aanvankelijk tot de Ban van Baelen van het Hertogdom Limburg. Op het Congres van Wenen werd Eupen in 1815 bij Pruisen gevoegd en bleef dit tot WOI. Na deze oorlog kwam Eupen zoals Saint-Vith bij België.

Tijdens het Ancien Regime had Eupen vanaf 1674 de vrijheden van een stad. De plaats groeide voornamelijk vanaf de 17de en de 18de eeuw sterk. Eupen werd zo één van de grootste plaatsen van het Hertogdom Limburg.

De voornaamste economische activiteit was vroeger de textielsector. In Eupen is er bijgevolg de wolroutewandeling. De meeste gebouwen hebben bijgevolg te maken met deze nijverheid. Tijdens het Frans regime kwamen er ook textielfabrieken met mechanische spinmachines. Het Duits Parlement is vandaag gevestigd in een patriciërwoning van de lakenweversfamilie Grand Ry.

Naast de textielsector is Eupen ook nog bekend voor zijn chocolade. De chocoladefabriek Jacques kan daarbij eveneens worden bezocht.

Vandaag is Eupen een belangrijke toeristische plaats in de Ardennen vanwege de talrijke restaurants, tavernes en cafés.

Eupen was onze laatste bestemming van de dag van Jalhay, Gileppe, Dolhain, Limbourg, Baelen en Eupen. Wij begonnen onze wandeling aan de Place de l’Hotel de Ville in het noorden van de stad.

Het stadhuis is gevestigd in het voormalige Kapucijnenklooster. Naast het witte 18de eeuws gebouw ziet men nog steeds het oude kloosterkerkje van de 17de eeuw. Daarna wandelden we door de Klosterstrasse naar de Marktplatz. De Marktplatz is één van de belangrijkste pleinen van Eupen. Behalve de vele eetgelegenheden staat er ook de barokke Sint-Niklaaskerk van 1727. Binnen ziet men een barokaltaar van de Akense architect Johann Josef Couven.

Vervolgens wandelden we door de Kirchstrasse en namen de eerste straat links. Via de Klotzerbahn kwamen we bij de Evangelische “Vredeskerk” van de 19de eeuw.

Wat verder in de staat ziet men het Duits parlement en nog andere koopmanswoningen. Men komt uiteindelijk uit op de Werthplatz. Daar ziet men de Sint-Lambertuskapel.

Vervolgens keerden we terug naar onze wagen.