De Ban van Baelen was een rechtsgebied gelegen in het oosten van het Hertogdom Limburg. Deze landstreek omvatte een deel van de Hoge Venen en het zogenaamde Hertogenwald, het jachtdomein van de Hertogen van Limburg. Aan de andere kant van het woud ligt de stad Monschau dat slechts een korte tijd van Limburg was. De hoofdstad Limbourg in het westen vormde een eigen onafhankelijk rechtsgebied los van de Ban van Baelen.

De Ban van Baelen bestond bijgevolg uitsluitend uit dorpen. Tot de voornaamste plaatsen dienen wij Baelen, Eupen en Henri-chapelle te rekenen. Sommige van deze dorpen waren echter zo groot dat ze op het einde van het Ancien Regime al het karakter hadden van een stad.

Kerkhof Henry Chapelle

Baelen is, zoals de naam zelf zegt, de hoofdplaats van de Ban van Baelen. Het is een vrij mooi dorp met een kerk met gedraaide torenspits.

Eupen is de grootste plaats en is een stad die zich in de 18de eeuw sterk ontwikkelde. De eigenlijke stadsrechten verkreeg zij in 1808. Nadat zij in 1815 aan Pruisen werd toegewezen, keerde ze terug naar de Nederlanden na WOI. Zij is vandaag de hoofdstad van de Duitstalige Gemeenschap.

Henri-Chapelle is bekend voor zijn militaire begraafplaats voor de Slag om de Ardennen. Zij is na Tyne cot één van de grootste militaire begraafplaatsen van België.