Nabij het dorp Longfaye ligt de grootste natuurlijke waterval van België. In tegenstelling tot Coo kwam hier nooit en menselijke hand aan te pas, maar is het water van de Hoge Venen dat naar beneden stroomt.
De oostelijke Ardennen zijn dan ook een land van water en overal ziet men tijdens deze wandeling dan ook het water de paden kruisen. We zijn nu éénmaal in het bekken van de Warche. Opvallend is zeker de variatie in landschappen tijdens deze wandeling.
Wij maakten er een wandeling van 9 km. Deze kan men terugvinden op de website van toerisme Oostbelgië.
De wandeling begint met het volgen van de rivier. Na een kruising gaat men door een open stuk waar men voornamelijk dennenbomen/sparren ziet. Nadien volgt men verder de rivier waar men langs de rotsen loopt. Wat verder moet men eveneens wat klauteren. Opvallend is dat er vrij veel struikheide of Erica bloeit op deze plaats. Men komt zo aan de waterval. Deze ligt beneden in een kloof.
De wandeling gaat verder over een moeilijk begaanbaar pad door de vele boomwortels, die niet in de harde rotsen konden doordringen. Zoveel wortels, het leken wel slangen. Het landschap zag er vrij dor uit.
Daarna gaat men door een vochtiger stuk met varens en komt men aan venen waar men over plankjes heen moet. Uiteindelijk wandelt men boven aan de Venen waar men overal beekjes ziet. Dit was een iets moeilijker of avontuurlijker stuk. We moesten een paar keer over de modder heen springen.
Nadat we door het Venenstuk waren, ging het een stuk gemakkelijker met de afdaling. Deze ging opnieuw door de bossen.
Na deze wandeling gingen we naar Malmedy ten zuidwesten van Longfaye