Na ons bezoek aan Westerlo bezochten we Zichem.

Zichem is genaamd naar de Bijbelse stad met dezelfde naam. Zij was de hoofdplaats van het Land van Zichem en lang de enigste stad in dit gebied. In 1499 kwam de stad in handen van Engelbertus van Nassau. Ze werd bijgevolg  een Oranjestad.

De Belgische stad werd volledig vernietigd in het jaar 1578 door de legers van Alexander Farnese. De bevolking werd daarbij uitgemoord om een voorbeeld te stellen. Na het bloedbad te Zichem gaven de andere Brabantse steden zoals Diest zich sneller over.

Ook de daarop volgende jaren waren periodes van oorlog, plundering en epidemies.

Met het puin herstelde men de kerk.

De stad zou uiteindelijk na de tachtigjarige oorlog in de 18de en 19de eeuw herleven. In 1769 diende de plaats opnieuw een verzoekschrift in om een jaarmarkt te organiseren. Het antwoord was echter negatief: “Zijt gij heren en wij lieden dan zal die jaarmarkt niet geschieden”.

In de 20ste eeuw werd Zichem bekend dankzij de verhalen van Ernest Claes zoals de Witte, die eveneens verfilmd werd.

Centraal ziet men het marktplein. Het is een groene plaats met daarrond enkele oude huizen. In het midden staat er een kiosk van 1930. Eén van de huizen draagt de benaming “het land van Sichem” met het wapen van de oude stad.

Via de Pater Beckxstraat kwamen we aan de Sint-Eustachiuskerk. Deze ligt feitelijk in het verlengde van het marktplein. De kerk is één van de oudste monumenten van de stad. Zij is opgetrokken in ijzerzandsteen. Deze rood-bruine steen is typisch voor de Demerstreek. Het heeft wat weg van bouwen met grote bakstenen. Binnen hangt er het oudste glasraam van België dat dateert van 1387.

Toen wij er waren,was de kerk gesloten. Tegenover de toren ziet men een mooie burgerwoning van de 18de eeuw, een rood gebouw met een fronton. Wij liepen langs de parking rechts van dit gebouw en namen vervolgens de straat aan de linkerkant.

We kwamen zo uit bij de watermolen aan de Demer. We staken de brug over en volgden vervolgens de rivier. We kruisten de Ernest Claesstraat en volgden de rivier verder tot bij de Maagdentoren.

Deze toren is vlak bij de voormalige burcht gebouwd. Deze toren zou dateren van de 14de eeuw . Helaas stortte hij in 2006 in. De toren is daardoor in herstelling. Er is sprake van er een uitkijktoren van te maken voor toeristen. Met de abdij van Averbode en de steden Diest en Scherpenheuvel in de omgeving is het vast een prachtig zicht. Wij liepen verder tot de volgende brug en staken deze over. We zijn nu op de voormalige spoorweg naar Scherpenheuvel. Dit pad loopt dwars door de weiden. Rechts ervan ziet men allemaal bomen, een deel van de oude aarden omwalling. Uiteindelijk kwamen we uit bij de Steenweg naar Diest. We draaiden af naar rechts en volgden de Steenweg terug naar het marktplein.